Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

взре́зываться, см. взреза́ться.

взросле́ть несов., разг. стале́ць, станаві́цца даро́слым.

взро́слый

1. прил. даро́слы, ста́лы;

2. сущ. даро́слы, -лага м., ста́лы, -лага м.

взрыв

1. (химическая реакция, воспламенение) вы́бух, -ху м.;

взрыв бо́мбы вы́бух бо́мбы;

2. (разрушение) узры́ў, -ры́ву м.;

взрыв скалы́ узры́ў скалы́;

3. перен. вы́бух, -ху м.;

революцио́нный взрыв рэвалюцы́йны вы́бух;

взрыв сме́ха вы́бух сме́ху;

4. филос. вы́бух, -ху м.;

5. лингв. вы́бух, -ху м.

взрыва́ниеI узрыва́нне, -ння ср.; падрыва́нне, -ння ср.; разбурэ́нне, -ння ср.; см. взрыва́тьI.

взрыва́ниеII уско́пванне, -ння ср.; см. взрыва́тьII.

взрыва́тель узрыва́льнік, -ка м.; (детонатор) дэтана́тар, -ра м., запа́л, -ла м., запа́льнік, -ка м.

взрыва́тьI несов. (к взорва́ть 1) узрыва́ць; падрыва́ць; разбура́ць, разбу́рваць.

взрыва́тьII несов. (к взрыть) уско́пваць; (рылом — о животных) узрыва́ць.

взрыва́тьсяI несов.

1. узрыва́цца, выбуха́ць; (подрываться) падрыва́цца; (разрушаться) разбура́цца, разбу́рвацца;

2. перен., разг. абура́цца; см. взорва́ться;

3. страд. узрыва́цца; падрыва́цца; разбура́цца, разбу́рвацца; см. взрыва́тьI.