Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

подуча́ть несов., разг. падву́чваць, падгаво́рваць;

подуча́ться страд. падву́чвацца, падгаво́рвацца.

поду́ченный

1. падву́чаны, наву́чаны;

2. падву́чаны, падгаво́раны; см. подучи́ть;

поду́чивать несов., разг.

1. (немного обучать) падву́чваць, навуча́ць;

2. (подговаривать) падву́чваць, падгаво́рваць;

поду́чиваться

1. (немного обучаться) разг. падву́чвацца, навуча́цца; см. подучи́ться;

2. страд. падву́чвацца, навуча́цца; падгаво́рвацца; см. поду́чивать;

подучи́ть сов., разг.

1. (немного обучить) падвучы́ць, навучы́ць;

2. (подговорить) падвучы́ць, падгавары́ць;

подучи́ться (немного обучиться) разг. падвучы́цца, навучы́цца.

поду́шечка уменьш., в разн. знач. паду́шачка, -кі ж.

поду́шечный паду́шачны.

подуши́тьI сов., разг. (всех, много) падушы́ць, (много, долго, неоднократно) пападу́шваць, пападушы́ць;

волк подуши́л ове́ц воўк падушы́ў аве́чак.