подуши́ть​I сов., разг. (всех, много) падушы́ць, (много, долго, неоднократно) пападу́шваць, пападушы́ць;

волк подуши́л ове́ц воўк падушы́ў аве́чак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)