взду́ться сов., разг.
1. (подняться кверху — о волнах) узня́цца; (о парусах) надзьму́цца;
2. (набухнуть) набра́кнуць; (о тесте) падысці́; (раздуться, вспухнуть) успу́хнуць, напу́хнуць; (разнести) разне́сці; (распухнуть) распу́хнуць; (о животе) успу́шыцца; (о льде) узня́цца;
щека́ взду́лась шчака́ ўспу́хла (напу́хла, распу́хла), шчаку́ разне́сла;
взду́лся лёд на реке́ узня́ўся лёд на рацэ́;
3. перен. (о ценах) узня́цца.
взды́бить сов. узня́ць на дыбкі́;
взды́биться стаць дубка́;
взды́бленный узня́ты на дыбкі́;
взды́бливать несов. узніма́ць на дыбкі́;
взды́бливаться станаві́цца дубка́.
вздыма́ть несов., книжн., уст. узніма́ць, уздыма́ць; (возносить) узно́сіць;
вздыма́ться узніма́цца, уздыма́цца, (возноситься) узно́сіцца.
вздыха́ние уздыха́нне, -ння ср.
вздыха́тель разг., уст. пакло́ннік, -ка м., каха́нак, -нка м.