вздёргиваться
1. (подниматься вверх) разг. падніма́цца, узніма́цца; задзіра́цца;
2. страд. падніма́цца, узніма́цца; задзіра́цца; ве́шацца; см. вздёргивать;
вздёрнутый
1. прич. падня́ты, узня́ты; задра́ны;
2. прич. паве́шаны; см. вздёрнуть;
3. прил. падня́ты, узня́ты; (о носе — ещё) кірпа́ты;
вздёрнуть сов.
1. разг. (поднять вверх) падня́ць, узня́ць; (о голове — ещё) задра́ць;
2. (повесить) прост. паве́сіць;
◊
вздёрнуть нос задра́ць нос;
вздёрнуться разг. (подняться вверх) падня́цца, узня́цца; (о голове — ещё) задра́цца.
вздира́ть несов., в разн. знач., прост. уздзіра́ць;
вздира́ться
1. (взбираться кверху) прост. узбіра́цца;
2. страд. уздзіра́цца.
вздор м. лухта́, -ты́ ж.; глу́пства, -ва ср., недарэ́чнасць, -ці ж., бязглу́здзіца, -цы ж., бяссэ́нсіца, -цы ж.;
нести́ вздор вярзці́, пляву́згаць, пле́сці лухту́;
вздорить несов. (спорить) спрача́цца; (ссориться) свары́цца; (ругаться) ла́яцца;
вздорность
1. недарэ́чнасць, -ці ж., бязглу́здасць, -ці ж., бяссэ́нсавасць, -ці ж.;
2. сварлі́васць, -ці ж.; см. вздо́рный;
вздорный разг.
1. (нелепый, неверный — о деле, предмете) недарэ́чны, бязглу́зды, бяссэ́нсавы;
2. (о человеке) сварлі́вы.