Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

влепля́ться возвр., страд. уле́плівацца.

влета́ние улята́нне, -ння ср.;

влета́ть несов.

1. (внутрь) улята́ць; (наверх) узлята́ць;

2. перен. (быстро въезжать, вбегать) разг. улята́ць;

3. перен. (попадать впросак) разг. улята́ць, трапля́ць;

4. безл. (доставаться за что-л.) разг. улята́ць, папада́ць;

влете́ть сов.

1. (внутрь) уляце́ць; (наверх) узляце́ць;

2. перен. (быстро въехать, вбежать) разг. уляце́ць;

3. перен. (попасть впросак) разг. уляце́ць, тра́піць;

4. безл. (достаться за что-л.) разг. уляце́ць, папа́сці;

влете́ть в копе́ечку уляце́ць у капе́ечку.

влече́ние ср.

1. (страсть) ця́га, -гі ж.;

2. (склонность) нахі́л, -лу м., прыхі́льнасць, -ці ж., схі́льнасць, -ці ж.;

име́ть влече́ние к чему́-л. мець нахі́л (прыхі́льнасць, схі́льнасць) да чаго́е́будзь.

влечь несов.

1. (тащить) уст. валачы́, цягну́ць;

2. (притягивать) цягну́ць, прыця́гваць; (привлекать) ва́біць, прыва́бліваць;

влечь за собо́й (что) цягну́ць за сабо́й (што), мець вы́нікам (што).

вле́чься несов.

1. (тащиться) уст. валачы́ся, цягну́цца;

2. (стремиться) цягну́цца, гарну́цца, імкну́цца; (порываться) парыва́цца.