Verbum

взвива́ть несов. узніма́ць;

взвива́ться

1. узніма́цца; (взлетать) узлята́ць, узвіва́цца;

2. (о лошади) станаві́цца на дыбы́, станаві́цца дубка́;

3. страд. узніма́цца; см. взвива́ть.

взви́деть / я (он) не взви́дел све́та у мяне́ (у яго́) ста́ла цёмна (пацямне́ла) у вача́х.

взвизг м., разг. віск, род. ві́ску м., піск, род. пі́ску м.;

взвизгивание паві́скванне, -ння ср., вішча́нне, -ння ср., папі́скванне, -ння ср., пішча́нне, -ння ср.;

взвизгивать несов. паві́скваць, вішча́ць, папі́скваць, пішча́ць;

взвизгнуть сов., однокр. завішча́ць, запішча́ць.

взвинти́ть сов.

1. (цены) нагна́ць, узня́ць;

2. (нервы) узбудзі́ць, узру́шыць, напру́жыць;

взвинти́ться (о нервах) узбудзі́цца, узру́шыцца, напру́жыцца.

взви́нченность узбу́джанасць, -ці ж.; см. взви́нченный​ ²;