Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

подрумя́ниваться возвр., страд. падрумя́ньвацца;

подрумя́нить сов. падрумя́ніць;

подрумя́ниться падрумя́ніцца.

подру́чник

1. ист. васа́л, -ла м.;

2. (выполняющий подсобную работу) падру́чны, -нага м., спадру́чны, -нага м.; (помогающий) памага́ты, -тага м.; (помощник) памо́чнік, -ка м.;

3. (в токарном станке) техн. падру́чнік, -ка м.;

подру́чница (выполняющая подсобную работу) падру́чная, -най ж., спадру́чная, -най ж.; (помогающая) памага́тая, -тай ж.; (помощница) памо́чніца, -цы ж.;

подру́чный

1. прил. падру́чны, спадру́чны;

2. сущ. падру́чны, -нага м., спадру́чны, -нага м.; (помощник) памо́чнік, -ка м.

подры́вI м.

1. (действие по глаг. подорва́ть, подрыва́тьI) падрыва́нне, -ння ср., падры́ў, -ры́ву м.;

подры́в го́рной поро́ды падрыва́нне (падры́ў) го́рнай паро́ды;

2. перен. падры́ў, -ры́ву м.;

подры́в авторите́та падры́ў аўтарытэ́ту;

подры́в торго́вли падры́ў га́ндлю;

вести́ к подры́ву чего́-л. ве́сці да падры́ву чаго́е́будзь.

подры́вII м. (подкоп) падко́пванне, -ння ср., падко́п, -пу м.; падрыва́нне, -ння ср., падры́ў, -ры́ву м.; см. подрыва́тьII.

подрыва́ниеI воен., техн. падрыва́нне, -ння ср.

подрыва́ниеII падко́пванне, -ння ср.; падрыва́нне, -ння ср.; см. подрыва́тьII.