Verbum

подры́в​^I м.

1. (действие по глаг. подорва́ть, подрыва́ть​^I) падрыва́нне, -ння ср., падры́ў, -ры́ву м.;

подры́в го́рной поро́ды падрыва́нне (падры́ў) го́рнай паро́ды;

2. перен. падры́ў, -ры́ву м.;

подры́в авторите́та падры́ў аўтарытэ́ту;

подры́в торго́вли падры́ў га́ндлю;

вести́ к подры́ву чего́-л. ве́сці да падры́ву чаго́-не́будзь.