Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

подноше́ние ср.

1. (действие) паднашэ́нне, -ння ср., паднясе́нне, -ння ср.;

2. (угощение) частава́нне, -ння ср.; (подавание) падава́нне, -ння ср.;

3. (дарение) дарэ́нне, -ння ср.;

4. (дар) дар, род. да́ру м.; (подарок) падару́нак, -нка м.; гасці́нец, -нца м.

подны́ривать несов., разг. падны́рваць.

поднырну́ть сов. паднырну́ць.

подня́тие

1. (снизу) падня́цце, -цця ср., падыма́нне, -ння ср., падніма́нне, -ння ср.;

2. в др. знач. узня́цце, -цця ср., узніма́нне, -ння ср., уздыма́нне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср.; стаўля́нне, -ння ср.; узвышэ́нне, -ння ср.; павышэ́нне, -ння ср.; буджэ́нне, -ння ср.; пачына́нне, -ння ср., распачына́нне, -ння ср.; узганя́нне, -ння ср.; успу́джванне, -ння ср.; см. поднима́ть.

по́днятый

1. (снизу) падня́ты;

2. в др. знач. узня́ты; падня́ты; паста́ўлены; узвы́шаны, павы́шаны; пабу́джаны; разбу́джаны; пача́ты, усча́ты, распача́ты; узагна́ны; успу́джаны;

подня́ть сов.

1. (взять с земли, придать более высокое положение) падня́ць, мног. пападыма́ць;

подня́ть игру́шку с по́ла падня́ць ца́цку з падло́гі;

подня́ть флаг падня́ць сцяг;

подня́ть я́корь падня́ць я́кар;

подня́ть бока́л падня́ць ке́ліх;

подня́ть забо́р падня́ць плот;

подня́ть у́ровень воды́ падня́ць узро́вень вады́;

2. в др. знач. узня́ць; падня́ць; (поставить) паста́віць; (возвысить) узвы́сіць; (повысить) павы́сіць; (разбудить) пабудзі́ць; разбудзі́ць; (начать) пача́ць, усча́ць, распача́ць; (вспугивая, выгнать) узагна́ць; успу́дзіць;

подня́ть глаза́ (взор) падня́ць во́чы;

подня́ть из пе́пла падня́ць з руі́н;

подня́ть на́ ноги падня́ць (паста́віць) на но́гі;

подня́ть на во́здух падня́ць у паве́тра;

подня́ть го́лову падня́ць галаву́;

подня́ть ру́ку на кого́-, что́-л. падня́ць руку́ на каго́-, што-не́будзь; см. поднима́ть;

подня́ться

1. (вверх) падня́цца;

2. в др. знач. узня́цца; падня́цца; (встать с места, ото сна) уста́ць; (быстро, порывисто) усхапі́цца; (возвыситься) узвы́сіцца; (повыситься) павы́сіцца; (начаться) пача́цца, усча́цца, распача́цца; (о тесте) падысці́; см. поднима́ться.

по́до предлог, см. подII.

подоба́ть несов. быць да тва́ру; быць ва́ртым; нале́жаць; падыхо́дзіць; пасава́ць;

так поступа́ть не подоба́ет так рабі́ць не ва́рта (не да тва́ру);

ему́ подоба́ет заня́ть пе́рвое ме́сто яму́ нале́жыць заня́ць пе́ршае ме́сца;

как подоба́ет як нале́жыць;

подоба́ющий

1. прич. які́ (што) да тва́ру; які́ (што) ва́рты; які́ (што) нале́жыць; які́ (што) падыхо́дзіць; які́ (што) пасу́е;

2. прил. (надлежащий) нале́жны; (соответствующий) адпаве́дны;

взять подоба́ющий тон узя́ць нале́жны (адпаве́дны) тон;

подоба́ющим о́бразом нале́жным чы́нам.