Verbum

zaufać

зак. даверыць; даверыцца;

zaufać tajemnicę — даверыць тайну;

jemu można zaufać — яму можна даверыцца

zaufanie

н. давер;

godny ~a — варты даверу;

powiedzieć w ~u — сказаць па сакрэце;

mąż ~a — давераная асоба

zaufany

давераны;

zaufany człowiek — a) давераная асоба;

чалавек варты даверу; надзейны чалавек

zaułek

м. вулка; завулак;

ślepy zaułek — тупік;

zabrnąć w ślepy zaułek — зайсці ў тупік

zausznik

м.

1. памагаты; супольнік; хаўруснік;

2. нагаворшчык; даносчык; шаптун

zauważać

незак. заўважаць; прыкмячаць

zauważyć

зак.

1. заўважыць; прыкмеціць;

zauważyć w tłumie znajomego — заўважыць у натоўпе знаёмага;

2. заўважыць, сказаць, запярэчыць;

daje się zauważyć ... — назіраецца...