zaufanie

zaufani|e

н. давер;

godny ~a — варты даверу;

powiedzieć w ~u — сказаць па сакрэце;

mąż ~a — давераная асоба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)