Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zad, ~u

м. зад;

zad koński — круп

zadać

зак.

1. задаць, даць;

zadać lekcję — задаць урок;

zadać pytanie — задаць пытанне;

zadać koniom owsa — даць коням аўса;

2. разм. паддаць; падняць;

zadać worek na plecy — дапамагчы (пасобіць) узваліць мяшок на спіну;

3. нанесці; прычыніць;

zadać cios — нанесці ўдар;

zadać bobu разм. задаць перцу;

zadać szyku разм. задаць шыку; шыкануць;

zadać szyku w nowym garniturze — шыкануць (задаць шыку) у новым касцюме;

zadać sobie gwałt (przymus) — прымусіць (змусіць) сябе;

zadać sobie fatygę (trud) — задаць сабе працы

zadanie

zadani|e

н. задача; заданне; урок;

rozwiązać ~e — рашыць задачу;

wykonać ~e — выканаць задачу;

wywiązać się z ~a — справіцца з задачай;

~e domowe — дамашняе заданне

zadarty

1. задзёрты;

zadarty ogon — задзёрты хвост;

2. кірпаты;

zadarty nos — кірпаты нос

zadatek, ~ku

zadat|ek

м.

1. задатак; залог; абяцанне;

dać ~ek — даць задатак;

~ek przyjaźni — залог сяброўства;

2. часцей мн. ~ki — задаткі;

wrodzone ~ki — прыродныя задаткі

zadawać

незак.

1. задаваць, даваць; падаваць;

2. наносіць; прычыняць;

3. уст. даваць задатак

zadawać się

незак. звязвацца; ублытвацца, уцягвацца

zadawniony

zadawnion|y

застарэлы, запушчаны; даўні;

~а choroba — застарэлая хвароба;

~е spory — даўнія (старыя) спрэчкі

zadąć

зак. задзьмуць; затрубіць; задудзець;

zadąć w trąbę — заіграць (задудзець) на трубе

zadąsany

надзьмуты; пакрыўджаны; незадаволены