zażalenie
zażale|nie
н. скарга;
wnieść ~nie — падаць скаргу;
książka ~ń — кніга скаргаў
zażartować
зак. z kogo/czego пажартаваць з каго/чаго
zażarty
заўзяты; зацяты; бязлітасны; люты; злосны;
zażarty wróg — люты вораг
zażądać
зак. запатрабаваць;
zażądać pomocy — запатрабаваць дапамогі
zażądanie
н. патрабаванне;
na pierwsze zażądanie — па першым запатрабаванні
zażegnać
зак. прадухіліць; адхіліць; папярэдзіць;
zażegnać nieszczęście — прадухіліць няшчасце
zażegnywać
незак. прадухіляць; адхіляць; папярэджваць
zażenować
зак. збянтэжыць; сканфузіць
zażenować się
зак. засаромецца; збянтэжыцца; сканфузіцца, адчуць няёмкасць
zażenowanie
н. сарамлівасць; сорам; збянтэжанасць, няёмкасць