Verbum

zam.

= zamieszkały — які пражывае

zamach, ~u

м.

1. замах;

zamach na życie — замах на жыццё;

zamach samobójczy — спроба самагубства; замах на самагубства;

zamach stanu — дзяржаўны пераварот;

dokonać ~u — здзейсніць замах; замахнуцца;

2. узмах; замах;

zamach ręki — узмах рукі;

(za) jednym ~em — адным ударам; адным махам

zamachać

зак. замахаць;

zamachać rękami — замахаць рукамі

zamachnąć się

зак. замахнуцца

zamachowiec

м. тэрарыст

zamagazynować

зак. скласці, размясціць (на складзе); затаварыць

zamajaczeć

зак.

1. замаячыць, паказацца, мільгануць;

~ło światełko — замігцеў агенчык;

2. пачаць трызніць

zamakać

незак. мокнуць

zamalować

зак. замаляваць;

zamalować w twarz разм. заехаць па твары

zamamić

зак. завабіць