Verbum

zazdrosność

ж.

1. раўнівасць;

2. зайздроснасць

zazdrosny

1. раўнівы;

zazdrosny mąż — раўнівы муж;

być ~m o kogo — раўнаваць каго;

2. зайздросны

zazdrostka

ж.

1. дробная зайздрасць;

2. ~i мн. фіранкі (у ніжняй частцы акна)

zazdrościć

незак. ( komu/czemu czego) зайздросціць (каму/чаму);

zazdrościć komu powodzenia — зайздросціць чыйму поспеху

zazdrość

ж.

1. рэўнасць;

scena ~ci — сцэна рэўнасці;

2. зайздрасць;

patrzeć z ~cią — пазіраць з зайздрасцю

zazdrośnik

м.

1. раўнівец;

2. зайздроснік

zazębić się

зак. счапіцца; зачапіцца

zazębienie

н. тэх. счапленне

zazgrzytać

зак. заскрыгатаць, зарыпець;

zazgrzytać zębami — заскрыгатаць зубамі

zazielenić się

зак. зазелянець, зазелянецца