Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
aełoóruy

wtrącać

незак.

1. упіхваць; кідаць;

2. устаўляць (слова, заўвагу)

wtrącać się

незак. умешвацца

wtrącanie się

умяшанне

wtrącić

зак.

1. упіхнуць; кінуць;

wtrącić do więzienia — кінуць у турму;

2. уставіць (слова, заўвагу);

wtrącić swoje trzy grosze — свае тры грошы ўваткнуць

wtrącić się

зак. умяшацца

wtrącony

wtrącon|y

: wyraz ~y грам. устаўное слова;

zdanie ~e грам. устаўны сказ

wtręt

м.

1. ~u — украпванне; іншароднае цела;

2. ~u — устаўка; дадатак; адхіленне (ад тэмы);

3. уст. назола

wtryskiwać

незак. упырскваць