Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wtór, ~u

м. муз. акампанемент; суправаджэнне;

śpiewać do ~u — падпяваць;

przy wtórze czego — пад акампанемент чаго

wtórność

ж. другаснасць; вытворнасць

wtórny

wtórn|y

1. другасны; вытворны;

2. паўторны; другаразовы;

3. пабочны; другарадны;

surowce ~e — другасная сыравіна;

~e cechy — другарадныя адзнакі

wtórować

незак.

1. акампаніраваць;

2. паўтараць, падтакваць

wtórowanie

н.

1. акампаніраванне;

2. падтакванне

wtóry

wtór|y

уст. другі;

po raz ~y — другі раз;

po ~e — па-другое