Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wab

м.

1. паляўн. вабік; манок;

2. прынада

wabić

wabi|ć

незак.

1. прынаджваць;

2. вабіць; прывабліваць;

3. клікаць; называць;

tego psa ~ą Reks — гэтага сабаку клічуць Рэкс

wabić się

wabi|ć się

незак.

1. (пра птушак) перагукацца;

2. называцца;

jak się ten pies wabić się? — як зваць гэтага сабаку?

wabik

м.

1. паляўн. вабік; манок;

2. перан. прынада;

3. перан. прываблівасць; прывабнасць; вабнасць;

mieć ~a — быць прывабным (спакушальным)