Verbum

usta

ust|a

мн.

1. рот;

trzymać co w ~ach — трымаць што ў роце;

2. вусны; губы;

wydatne ~a — тоўстыя (пухлыя) вусны;

dowiedzieć się z czyich usta — даведацца з чыіх слоў;

z usta do usta — з вуснаў у вусны;

od usta sobie odejmować — эканоміць на самым неабходным;

usta nie otworzył — рота не раскрыў (разявіў); не сказаў ні аднаго слова;

oddychanie ~a-~a — штучнае дыханне з роту ў рот;

nabrać wody w ~a — вады ў рот набраць

ustabilizować

зак. стабілізаваць

ustabilizować się

зак. стабілізавацца

ustabilizowany

стабілізаваны

ustać

I зак.

выстаяць, устаяць;

nie móc ustać na nogach — не магчы ўстаяць на нагах

II usta|ć

зак. перастаць, спыніцца;

deszcz ~ł — дождж перастаў ісці

ustalać

незак.

1. усталёўваць; вызначаць; замацоўваць;

2. тэх. замацоўваць; фіксаваць; стабілізаваць

ustalenie

н. устанаўленне; вызначэнне; зацвярджэнне

ustalić

зак.

1. усталяваць; вызначыць;

ustalić wiek obrazów — датаваць карціны;

2. зацвердзіць; замацаваць;

ustalić swoją pozycję — замацаваць сваю пазіцыю;

3. тэх. замацаваць; зафіксаваць; стабілізаваць

ustalić się

ustali|ć się

зак. усталявацца;

pogoda się ~ła — надвор’е ўсталявалася

ustalony

ustalon|y

устаноўлены; вызначаны;

o ~ej godzinie — у вызначаны час