Verbum

użalać się

незак.

1. na co przed kim скардзіцца на што каму; бедаваць перад кім аб чым;

2. nad kim/czym шкадаваць каго/што;

użalać się nad sobą — шкадаваць сябе

użalić się

зак.

1. паскардзіцца;

2. nad kim пашкадаваць каго

użąć

зак. зжаць

użerać się

незак. вульг.. грызціся, сварыцца

użycie

н. ужыванне, карыстанне; ужытак;

sposób ~a — спосаб ужывання (карыстання);

gotowy do ~a — гатовы да ўжытку (ужывання; выкарыстання);

łatwy w ~u — лёгкі ва ўжытку (ужыванні; выкарыстанні);

wyjść z ~a — выйсці з ужытку

użyczać

незак. кніжн. даваць; пазычаць; дзяліцца;

~ć pomocy — дапамагаць;

gospodarze ~li nam pokoju — гаспадары здавалі нам пакой

użyczyć

зак. даць; выдзеліць; падзяліцца;

użyczyć chwilę uwagi — прысвяціць хвіліну ўвагі

użyć

зак. выкарыстаць, ужыць;

użyć życia (wolności) — нацешыцца жыццём (свабодай);

użyć smutku — спазнаць гора

użytecznie

карысна; з карысцю

użyteczność

ж. карыснасць; прыдатнасць;

zakład ~ci publicznej — прадпрыемства камунальных паслуг