Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdfghijklłmnoprsśtwzźż
anoru

ufać

незак.

1. верыць каму, у што; давяраць каму;

ufać że ... — верыць, што...;

2. w co спадзявацца, разлічваць на што;

ufać w pomyślny koniec wojny — спадзявацца (разлічваць) на паспяховае заканчэнне вайны;

ufać we własne siły — спадзявацца на свае сілы

ufałdować

зак. залажыць складкі

ufarbować

зак. выфарбаваць, афарбаваць

ufnie

даверліва, з даверам

ufność

ufnoś|ć

ж. даверлівасць, давер, вера;

z ~cią — з верай;

pokładać ~ć w kim/czym — спадзявацца на каго/што;

~ć we własne możliwości — вера ў свае магчымасці

ufny

ufn|y

даверлівы;

~e spojrzenie — даверлівы позірк

ufologia

ж. уфалогія

uformować

зак. сфармаваць, скласці

uformować się

зак. сфармавацца; сфарміравацца, утварыцца

uformowanie

н. фармаванне; фарміраванне; складанне, утварэнне