ufać

незак.

1. верыць каму, у што; давяраць каму;

ufać że ... — верыць, што...;

2. w co спадзявацца, разлічваць на што;

ufać w pomyślny koniec wojny — спадзявацца (разлічваць) на паспяховае заканчэнне вайны;

ufać we własne siły — спадзявацца на свае сілы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)