Verbum

udać

зак.

1. пераняць;

udać czyj głos — пераняць чый голас;

2. прыкінуцца;

udać chorego — прыкінуцца хворым;

udać że się nie rozumie — прыкінуцца (зрабіць выгляд), што не разумееш

udać się

uda|ć się

зак.

1. удацца, пашанцаваць;

~ło mu się — яму пашанцавала;

2. удацца, атрымацца;

~ły mi się wypieki — выпечка ў мяне ўдалася;

3. адправіцца;

~ć się w podróż — адправіцца ў падарожжа;

4. звярнуцца;

~ć się po pomóc — звярнуцца па дапамогу

udały

гл. udany

udany

udan|y

1. удалы, паспяховы;

~y portret — удалы партрэт;

~e przedstawienie — удалая пастаноўка;

spotkanie było ~e — сустрэча была ўдалая; сустрэча ўдалася; сустрэча прайшла паспяхова;

2. прытворны, няшчыры;

~y żal — прытворны (няшчыры) смутак;

~a szczerość — прытворная шчырасць

udar, ~u

м.

1. мед. удар;

udar cieplny — цеплавы ўдар;

udar słoneczny — сонечны ўдар;

udar mózgu (mózgowy) — апаплексічны ўдар; інсульт;

2. фіз. імпульс

udaremniać

незак. кніжн. перашкаджаць; рабіць немагчымым

udaremnić

зак. перашкодзіць; зрабіць немагчымым

udarowy

udarow|y

1. мед. апаплексічны;

2. фіз. імпульсны; ударны;

wiertarka ~a — бурыльны малаток

udatny

уст. удачны, удалы;

udatny wierszyk — удалы вершык

udawać

udawa|ć

незак.

1. пераймаць;

~ć czyje ruchy — пераймаць чые рухі;

2. прыкідвацца; удаваць; рабіць выгляд;

~ł, że śpi — ён удаваў (рабіў выгляд), што спіць;

~ła, że mnie nie zna — яна рабіла выгляд, што мяне не ведае;

~ć Greka — прыкідвацца дурнем;

~ć przyjaciela — прыкідвацца сябрам