usta
ust|a
мн.
1. рот;
trzymać co w ~ach — трымаць што ў роце;
2. вусны; губы;
wydatne ~a — тоўстыя (пухлыя) вусны;
dowiedzieć się z czyich usta — даведацца з чыіх слоў;
z usta do usta — з вуснаў у вусны;
od usta sobie odejmować — эканоміць на самым неабходным;
usta nie otworzył — рота не раскрыў (разявіў); не сказаў ні аднаго слова;
oddychanie ~a-~a — штучнае дыханне з роту ў рот;
nabrać wody w ~a — вады ў рот набраць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)