usta

ust|a

мн.

1. рот;

trzymać co w ~ach — трымаць што ў роце;

2. вусны; губы;

wydatne ~a — тоўстыя (пухлыя) вусны;

dowiedzieć się z czyich usta — даведацца з чыіх слоў;

z usta do usta — з вуснаў у вусны;

od usta sobie odejmować — эканоміць на самым неабходным;

usta nie otworzył — рота не раскрыў (разявіў); не сказаў ні аднаго слова;

oddychanie ~a-~a — штучнае дыханне з роту ў рот;

nabrać wody w ~a — вады ў рот набраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)