ustać

I зак.

выстаяць, устаяць;

nie móc ustać na nogach — не магчы ўстаяць на нагах

II usta|ć

зак. перастаць, спыніцца;

deszcz ~ł — дождж перастаў ісці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)