Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

urząd, ~ędu

urz|ąd

м.

1. ведамства, установа;

~ąd celny — мытня;

~ąd statystyczny — статыстычнае ведамства;

~ąd kontroli państwowej — бюро дзяржаўнага кантролю;

~ąd pracy — бюро па працаўладкаванні;

~ąd skarbowy — казначэйства;

~ąd stanu cywilnego — аддзел запісаў актаў грамадзянскага стану;

2. пасада; служба;

powołać na ~ąd — прызначыць на пасаду;

odwołać (usunąć) z urzędu — зняць (звольніць) з пасады;

piastować ~ąd — займаць пасаду;

obrońca z ~ędu юр. дзяржаўны абаронца;

z ~ędu — паводле становішча; паводле занятку (мець права на што);

zrobić co na ~ąd уст. зрабіць што на заказ;

na ~ąd zrobiony уст. зроблены як на заказ

urządzać

urządza|ć

незак.

1. арганізоўваць; наладжваць; ладзіць; абстаўляць;

~ć przyjęcie — арганізоўваць прыём; ладзіць вечарынку;

2. прыстройваць каго;

3. задавальняць каго; падыходзіць каму;

to mnie urządzać разм. гэта мне падыходзіць;

to mnie nie urządzać — мяне гэта не задавальняе; мне гэта не падыходзіць

urządzać się

незак. уладкоўвацца, уладжвацца; устройвацца;

urządzać się w nowym mieszkaniu — уладкоўвацца ў новай кватэры

urządzenie

urządzeni|e

н.

1. тэх.. устаноўка, прыстасаванне, прыбор, абсталяванне;

~e pomiarowe — вымяральны прыбор;

~e elektryczne — электраабсталяванне;

~a sanitarne — сантэхнічнае абсталяванне; сантэхніка;

~e telefoniczne — тэлефоннае абсталяванне;

~e oddechowe — кіслародны прыбор;

~e peryferyjne — камп. перыферыйная прылада;

~a klimatyzacyjne — кандыцыянернае абсталяванне;

~e obronne — абароннае збудаванне;

2. уст. абстаноўка (мэбля і да т.п.);

~a socjalne (kulturalne) — сацыяльныя (культурныя) установы

urządzić

urządzi|ć

зак.

1. арганізаваць, уладзіць;

~ć zasadzkę — арганізаваць засаду;

2. разм. падкласці свінню; паставіць у няёмкае (непрыемнае) становішча; падставіць;

ależ mnie ~ł! іран. вось дык узычыў (удружыў)!

urządzić się

зак.

1. абзавесціся;

2. разм. дроў наламаць; нашкодзіць сабе

urzec

зак.

1. зачараваць; захапіць;

2. сурочыць, урачы

urzeczony

1. зачараваны; паланёны, захоплены;

2. сурочаны

urzeczywistniać

незак. ажыццяўляць, здзяйсняць, рэалізоўваць

urzeczywistnić

зак. ажыццявіць, здзейсніць