urząd, ~ędu
urz|ąd
м.
1. ведамства, установа;
~ąd celny — мытня;
~ąd statystyczny — статыстычнае ведамства;
~ąd kontroli państwowej — бюро дзяржаўнага кантролю;
~ąd pracy — бюро па працаўладкаванні;
~ąd skarbowy — казначэйства;
~ąd stanu cywilnego — аддзел запісаў актаў грамадзянскага стану;
2. пасада; служба;
powołać na ~ąd — прызначыць на пасаду;
odwołać (usunąć) z urzędu — зняць (звольніць) з пасады;
piastować ~ąd — займаць пасаду;
obrońca z ~ędu юр. дзяржаўны абаронца;
z ~ędu — паводле становішча; паводле занятку (мець права на што);
zrobić co na ~ąd уст. зрабіць што на заказ;
na ~ąd zrobiony уст. зроблены як на заказ
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)