Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdefghjklłmnoprsśtwzźż.
abcdęgiklmnostyz

orędować

незак. komu/czemu заступацца, хадайнічаць за каго

orędownictwo

н. заступніцтва, хадайніцтва

orędownik

м. заступнік; хадайнік

orędzie

н. заклік; зварот; пасланне; урачыстая прамова;

wystosować orędzie — звярнуцца з пасланнем

oręż

м. кніжн. зброя;

wzywać do ~a — заклікаць да зброі;

chwycić za oręż — узяцца за зброю

orężny

orężn|y

узброены;

walka ~a — узброеная барацьба