opędzać
незак. адганяць, зганяць;
opędzać muchy — адганяць мух
opędzać się
незак. адмахвацца; адганяць ад сябе; адвязвацца ад каго;
opędzać się od much — адганяць ад сябе мух
opędzić
зак.
1. адагнаць;
2. задаволіць;
opędzić najpilniejsze potrzeby разм. задаволіць найбольш пільныя патрэбы
opędzić się
зак. адагнаць ад сябе; адбіцца;
nie móc się ~\ przed interesantami — не мець сіл адбіцца ад наведнікаў
opętać
opęta|ć
зак.
1. аблытаць;
2. перан. авалодаць, апанаваць;
diabeł go ~ł — у яго ўсяліўся д’ябал
opętanie
н. шаленства, раз’юшанасць; апантанасць
opętany
opętan|y
1. ашалелы, зваряцелы;
jak ~y — як ашалелы;
2. апантаны; апанаваны;
~y jedną tylko myślą — апантаны толькі адной думкаю;
kobieta ~a — клікуша