Verbum

duma

I dum|a

I ж.

1. гонар, гордасць;

mieć poczucie ~y — мець пачуццё гонару;

~a ze zwycięstwa — гонар з-за перамогі;

2. пыха; фанабэрыя;

~a kogo rozpiera — пыха каго распірае;

3. гонар; слава

II ж. літ.

дума

dumać

незак.

1. думаць; разважаць;

2. марыць

dumanie

н.

1. роздум;

2. мара, летуценне

dumka

ж. муз. літ. думка

dumnie

1. ганарліва, горда;

2. ганарыста, фанабэрыста

dumny

1. ганарлівы, горды;

dumny z dzieci — ён ганарыцца дзецьмі;

2. ганарысты, фанабэрысты;

dumny jak paw — ганарысты як паўлін (індык)

dumping, ~u

м. эк. дэмпінг;

dumping towarowy — таварны дэмпінг;

dumping walutowy — валютны дэмпінг