Verbum

wynędznieć

зак. знясілець, схуднець, змарнець

wyniańczyć

зак. выняньчыць

wyniecić

зак. распаліць;

wyniecić pożar — распаліць пажар

wyniesienie

н.

1. вынас;

2. узвышэнне;

3. перан. усхваленне

wynieść

зак.

1. вынесці;

2. падняць;

3. перан. усхваліць; узнесці;

4. скласці

wynieść się

зак.

1. выбрацца; пайсці прэч;

2. падняцца; узвысіцца

wynik, ~u

м. вынік;

wynik konkursu — вынік конкурсу

wynikać

незак. вынікаць;

wynikać stąd ... — адсюль вынікае…

wyniosłość

ж.

1. узвышша, вышыня;

2. перан. узвышанасць, высакароднасць;

3. пагарда, фанабэрыстасць, ганарыстасць, напышлівасць

wyniosły

1. высокі, узнесены, узняты над іншымі прадметамі;

2. перан. узвышаны, высакародны;

3. пагардлівы, фанабэрысты, ганарлівы, напышлівы