Verbum

zabrzmieć

zabrzmi|eć

зак.

1. загучаць; пачуцца; разнесціся;

2. напоўніцца (гукамі);

sala ~ała oklaskami — зала напоўнілася апладысментамі (воплескамі)

zabrzydzić

зак. разм. запаскудзіць

zabudowa

ж. забудова;

zabudowa placu — забудова плошчы

zabudować

зак. забудаваць;

zabudować plac — забудаваць плошчу

zabudowanie

zabudowani|e

н.

1. (дзеянне) забудова;

2. будынак; пабудова; будоўля;

~а gospodarskie — гаспадарчыя пабудовы

zabudowywać

незак. забудоўваць

zabudowywać się

незак. забудоўвацца

zabulgotać

зак. забулькатаць

zaburzenie

zaburzeni|e

н.

1. разлад; парушэнне; ускладненне, расстройства;

~a atmosferyczne — атмасферныя ўзбурэнні;

~e trawienia фізіял. нястраўнасць; расстройства жывата; дыспепсія;

2. ~а мн. хваляванні; беспарадкі;

a w koloniach — хваляванні ў калоніях

zaburzyć

зак.

1. разладзіць; парушыць;

zaburzyć ład — парушыць парадак;

2. усхваляваць