zaburzenie

zaburzeni|e

н.

1. разлад; парушэнне; ускладненне, расстройства;

~a atmosferyczne — атмасферныя ўзбурэнні;

~e trawienia фізіял. нястраўнасць; расстройства жывата; дыспепсія;

2. ~а мн. хваляванні; беспарадкі;

a w koloniach — хваляванні ў калоніях

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)