Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
abcćdefghijklłmnoprsśtuwzż

wybuch, ~u

м.

1. выбух;

wybuch gazu — выбух газу;

2. геал. вывяржэнне; эрупцыя;

wybuch wulkanu — вывяржэнне вулкана;

wybuch gniewu — выбух (прыступ) гневу;

wybuch wojny — выбух вайны;

wybuch wściekłości — прыступ лютасці (раз(юшанасці)

wybuchać

незак.

1. выбухаць; разрывацца;

2. успыхваць; пачынацца

wybuchnąć

зак. выбухнуць; разарвацца;

2. успыхнуць; пачацца;

wybuchnąć płaczem — зарыдаць; разрыдацца;

wybuchnąć śmiechem — зарагатаць; разрагатацца

wybuchowość

ж.

1. выбуховасць;

2. палкасць; гарачнасць

wybuchowy

wybuchow|y

1. выбуховы;

materiały ~e — выбуховыя рэчывы;

2. палкі; гарачы; гарачыла; шугавей

wybudować

зак. збудаваць, пабудаваць, выбудаваць

wybudować się

зак. пабудаваць сабе дом; пабудавацца

wybujać

незак. збуяць; разрасціся; выбуяць

wybujałość

ж.

1. буйны рост;

2. перан. празмернасць

wybujały

wybujał|y

1. збуялы; пышны;

~a roślinność — пышная расліннасць;

2. перан. празмерны; вялікі; пышны;

~a fantazja — багатая фантазія