Verbum

mierny

1. памяркоўны; сярэдні;

2. пасрэдны;

~e stopnie — пасрэдныя адзнакі (школьныя)

mierzalny

спец. вымерны;

wielkość ~a — вымерная велічыня

mierzchnąć

незак. цямнець, змяркацца;

~ie — змяркаецца

mierzeja

ж. каса (пясчаная)

mierzenie

н. меранне, вымярэнне

mierzić

незак. кніжн. [mier-zić] выклікаць агіду, адпіхваць, брыдзіць;

mierzić mnie to — гэта мне агідна

mierznąć

незак. кніжн. [mier-znąć] станавіцца агідным, мярзотным

mierzwa

ж.

1. старая салома; подсцілка;

2. угнаенне, гной

mierzwić

незак.

1. кудлаціць; калмаціць (валасы, пер’е і да т.п.);

2. угнойваць

mierzyć

незак.

1. мераць, прымяраць;

mierzyć pantofle — мераць чаравікі;

mierzyć ciśnienie — мераць ціск;

mierzyć ubranie — прымяраць (мераць) адзенне;

2. d o kogo/co лучаць; цэліць, цэліцца ў каго/што