Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
abcćdefghijklłmnoprsśtuwzż

wybrzuszać się

незак. выгінацца; выпінацца

wybrzuszenie

н. выпнутасць; пукатасць; патаўшчэнне

wybrzuszony

выгнуты; выпнуты; пукаты

wybrzuszyć

зак. выгнуць; выпнуць

wybrzuszyć się

зак. выгнуцца; выпнуцца

wybrzydzać (się)

зак. разм. (na co) быць незадаволеным (чым); круціць носам

wybrzydzać (się)

зак. разм. (na co) быць незадаволеным (чым); круціць носам

wybuch, ~u

м.

1. выбух;

wybuch gazu — выбух газу;

2. геал. вывяржэнне; эрупцыя;

wybuch wulkanu — вывяржэнне вулкана;

wybuch gniewu — выбух (прыступ) гневу;

wybuch wojny — выбух вайны;

wybuch wściekłości — прыступ лютасці (раз(юшанасці)

wybuchać

незак.

1. выбухаць; разрывацца;

2. успыхваць; пачынацца

wybuchnąć

зак. выбухнуць; разарвацца;

2. успыхнуць; пачацца;

wybuchnąć płaczem — зарыдаць; разрыдацца;

wybuchnąć śmiechem — зарагатаць; разрагатацца