Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
abcćdefghijklłmnoprsśtuwzż

wybrzmieć

зак. адгучаць; змоўкнуць, сціхнуць (пра гукі)

wybrzmiewać

незак.

1. сціхаць, змаўкаць (пра гукі);

2. кніжн. гучаць

wybrzuszać

незак. выгінаць; выпінаць

wybrzuszać się

незак. выгінацца; выпінацца

wybrzuszenie

н. выпнутасць; пукатасць; патаўшчэнне

wybrzuszony

выгнуты; выпнуты; пукаты

wybrzuszyć

зак. выгнуць; выпнуць

wybrzuszyć się

зак. выгнуцца; выпнуцца

wybrzydzać (się)

зак. разм. (na co) быць незадаволеным (чым); круціць носам

wybrzydzać (się)

зак. разм. (na co) быць незадаволеным (чым); круціць носам