oskard
м. кірка, кайло; капаніца
oskarżać
незак.kogo o co абвінавачваць каго ў чым
oskarżenie
oskarżeni|e
н. абвінавачанне;
akt ~a — акт абвінавачання;
~e uzasadnione — матываванае абвінавачанне;
świadek ~a — сведка абвінавачання;
postawić kogo w stan ~a — абвінаваціць каго; прыцягнуць каго да адказнасці
oskarżyciel
м. абвінаваўца;
oskarżyciel publiczny — дзяржаўны абвінаваўца; пракурор
oskoma
oskom|a
ж.
1. аскома;
2. перан. прага;
mieć ~ę na co — прагнуць (жадаць) чаго, мець прагу да чаго
oskrobać
зак. ачысціць; пачысціць, саскрэбці;
oskrobać rurę z rdzy — ачысціць трубу ад іржы
oskrzydlać
незак.
1. акрыляць;
2. вайск. акружаць, ахопліваць флангі (ворага)