Verbum

opędzać się

незак. адмахвацца; адганяць ад сябе; адвязвацца ад каго;

opędzać się od much — адганяць ад сябе мух

opędzić

зак.

1. адагнаць;

2. задаволіць;

opędzić najpilniejsze potrzeby разм. задаволіць найбольш пільныя патрэбы

opędzić się

зак. адагнаць ад сябе; адбіцца;

nie móc się ~\ przed interesantami — не мець сіл адбіцца ад наведнікаў

opętać

зак.

1. аблытаць;

2. перан. авалодаць, апанаваць;

diabeł go ~ł — у яго ўсяліўся д’ябал

opętanie

н. шаленства, раз’юшанасць; апантанасць

opętaniec

м. шаленец

opętany

1. ашалелы, зваряцелы;

jak ~y — як ашалелы;

2. апантаны; апанаваны;

~y jedną tylko myślą — апантаны толькі адной думкаю;

kobieta ~a — клікуша

opiąć

зак.

1. абцягнуць; абхапіць;

2. аплесці; абапяць

opić się

зак. апіцца, абпіцца;

opić się wody — апіцца вадою

opiec

зак. абсмажыць