Verbum

dozorczyni

ж.

1. дворнік (жанчына); дворнічыха;

2. наглядчыца

dozorować

незак. пільнаваць; ахоўваць;

dozorować niewolników — пільнаваць рабоў

dozorowanie

н. нагляданне, назіранне, дагляданне

dozować

незак. дазіраваць

dozowanie

н. дазіроўка

dozór, ~oru

м. дазор, нагляд;

pod ~orem policyjnym — пад паліцэйскім наглядам;

~ór nad nieletnimi — нагляд за непаўналетнімі

dozwalać

незак. дазваляць

dozwolić

зак. дазволіць

dozwolony

дазволены

dożąć

зак. дажаць