Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
abcćdefghijklłmnoprsśtuwzż

wymijać

незак.

1. мінаць; праходзіць; праязджаць;

2. перан. пазбягаць, унікаць

wymijać się

незак. праязджаць міма; раз’язджацца

wymijająco

ухіліста, унікліва; невыразна, няпэўна; няшчыра;

odpowiadać wymijająco — адказваць унікліва

wymijający

ухілісты; уніклівы

wyminąć

зак. прамінуць, абмінуць; прайсці; праехаць

wyminąć się

зак.

1. размінуцца;

2. праехаць міма; раз’ехацца

wymiotnica

ж. бат. іпекакуана (Uragoga ipecacuanha Baill.)

wymiotny

(і)рвотны; ванітны

wymiotować

wymiot|ować

незак. (і)рваць, рыгаць; ванітаваць;

on ~uje — ён ванітуе

wymioty

мн. (і)рвота, ваніты