Verbum

dowiedziony

даведзены, даказаны;

to jest ~e — гэта даказана (даведзена)

dowierzać

незак. (звычайна з адмоўем) давяраць;

nie ~ć komu — не давяраць каму; ставіцца з недаверам;

nie ~ła nikomu — яна не давярала нікому

dowierzyć

зак. даверыць

dowieść

зак.

1. давесці, даказаць;

2. давесці, прывесці

dowieźć

зак. давезці

dowlec

зак. разм. давалачы, дацягнуць

dowlec się

зак. разм. давалачыся, дацягнуцца

dowlekać

незак. давалакаць, дацягваць

dowodowy

доказны, довадны;

materiał dowodowy — рэчавы доказ

dowodzenie

даказванне

камандаванне