Verbum

dowcip, ~u

м.

1. анекдот, досціп, жарт;

płaski dowcip — тупы (дурны, няўдалы, банальны) жарт;

w tym właśnie cały dowcip — у гэтым ўласна і ўвесь жарт;

na ~y się sadzić разм. спрабаваць вастрасловіць (жартаваць);

2. дасціпнасць, кемнасць

dowcipas

м. разм.

1. непрыстойны, няўдалы жарт;

2. жартаўнік

dowcipkować

незак. жартаваць, дасціпнічаць, вастрасловіць

dowcipkowanie

н. жарты

dowcipniś

м. дасціпнік, жартаўнік

dowcipny

дасціпны

dowędrować

зак. дайсці; дабрацца

dowiadywać się

dowiad|ywać się

незак.

1. даведвацца, дазнавацца;

~uje się plotek o synu — да яго даходзяць плёткі пра сына;

2. распытваць, дапытвацца

dowidzieć

зак. толькі з адмоўем nie dowidzieć — не разгледзець

dowiedzieć się

зак. даведацца, дазнацца