Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wykrzyk, ~u

м. выкрык, выгук, вокліч

wykrzykiwać

незак. выкрыкваць, ускрыкваць

wykrzyknąć

зак. пракрычаць, усклікнуць

wykrzyknik

м.

1. грам. выклічнік;

2. грам. клічнік

wykrzywiać

незак.

1. крывіць;

2. скажаць

wykrzywiać się

незак.

1. перакрыўляцца; крывіцца;

2. моршчыцца; крывіць (строіць) грымасу

wykrzywić

зак.

1. скрывіць, пакрывіць;

2. сказіць, перакруціць

wykrzywić się

зак.

1. скрывіцца; пакрывіцца;

2. зморшчыцца, перакрывіцца

wykrzywiony

wykrzywion|y

скрыўлены; перакрыўлены;

~a twarz — а) перакрыўлены твар;

незадаволены твар

wykształcać

незак.

1. kogo навучаць, вучыць каго;

2. выхоўваць; развіваць;

3. фарміраваць