Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wykręcać się

незак.

1. паварочвацца;

2. перан. выкручвацца, ухіляцца

wykręcić

зак.

1. выкруціць;

2. павярнуць; завярнуць;

3. перан. сказіць

wykręcić się

зак.

1. павярнуцца;

2. перан. выкруціцца, ухіліцца;

wykręcić się tanim kosztem — лёгка адрабіцца

wykręt, ~u

м. выкручванне, выкрутас, хітрыкі, хітрасць

wykrętny

wykrętn|y

выкрутлівы, спрытны, хітры;

~a odpowiedź — выкрутлівы (хітры) адказ

wykrochmalić

зак. накрухмаліць

wykrochmalony

накрухмалены

wykroczenie

н. парушэнне, правіннасць

wykroczyć

зак.

1. poza co выйсці за межы чаго;

2. przeciw czemu парушыць (закон і да т.п.)

wykroić

зак. выразаць; выкраіць