Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

doktorka

ж. разм. доктар (жанчына); дакторка

doktorostwo

н. доктар з жонкаю

doktorowa

ж. дактарыха; доктарава жонка

doktorski

doktorsk|i

доктарскі;

rozprawa ~a — доктарская (кандыдацкая) дысертацыя;

obrona pracy ~iej — абарона доктарскай (кандыдацкай) дысертацыі

doktoryzować się

незак. здабываць доктарскую (кандыдацкую) ступень

doktryna

ж. дактрына;

doktryna polityczna — палітычная дактрына

doktryner

м. дактрынёр

doktrynerstwo

н. дактрынёрства

dokuczać

dokucza|ć

незак. komu дакучаць, назаляць, надакучаць;

cały dzień ~ł mi ból — мяне цэлы дзень мучыў боль

dokuczanie

н. дакучанне, надакучанне