Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wykonawca

м.

1. выканаўца;

2. вытворца

wykonawczy

выканаўчы

wykonawczyni

ж. выканаўца (жанчына)

wykonywać

незак.

1. выконваць;

2. вырабляць, рабіць;

wykonywać swój zawód — выконваць сваю працу; працаваць па спецыяльнасці

wykonywalny

выканальны

wykończać

незак.; гл. wykańczać

wykończenie

н. заканчэнне

wykończony

1. закончаны; скончаны; завершаны;

2. разм. стомлены; знясілены; змардаваны

wykończyć

зак.

1. закончыць, скончыць, завяршыць;

2. вычарпаць; выкарыстаць (да канца);

3. перан., разм. дабіць; прыкончыць

wykop, ~u

м.

1. катлаван, траншэя; выемка;

2. ~y мн. капанне катлаванаў (траншэй і да т.п.)