Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

dostatek, ~ku

dostat|ek

м.

1. дастатак;

2. ~ki мн. уст. пажыткі; скарб;

pod ~kiem — удосталь, даволі;

żyć w ~ku — жыць у дастатку; жыць заможна

dostatni

заможны; багаты

dostatnio

заможна; багата

dostawa

dostaw|a

ж. дастаўка; пастаўка;

~y wojenne — ваенныя пастаўкі;

dowód ~y — квітанцыя (квіток, дакумент) аб дастаўцы;

z ~ą na miejsce — з дастаўкай на месца;

~у państwowe — дзяржаўныя пастаўкі;

~y gazu — пастаўкі газу;

wstrzymać ~y — спыніць пастаўкі

dostawać

незак.

1. атрымліваць;

2. браць; захопліваць;

3. czego захворваць на што;

4. даставаць; дацягвацца да чаго;

dostawać najwyższej półki — даставаць да самай верхняй паліцы;

5. уст. хапаць; ставаць;

nie ~je mu talentu — яму не хапае (не стае) таленту

dostawca

м. пастаўшчык, падрадчык

dostawczyni

пастаўшчыца

dostawiać

незак.

1. дастаўляць; прыстаўляць; ставіць дадаткова; падсоўваць;

2. kogo дастаўляць; прыводзіць;

3. дастаўляць; пастаўляць

dostawić

зак.

1. даставіць; прыставіць; паставіць дадаткова; падсунуць;

2. kogo даставіць; прывесці;

3. даставіць; паставіць

dostawka

ж.

1. разм. прыстаўное крэсла (у тэатры); дадатковы ложак (у шпіталі);

2. мед. пратэз (зубны)