Verbum

wykolejać

незак.

1. пускаць пад адхон (цягнік);

2. збіваць са шляху

wykolejać się

незак.

1. сыходзіць з рэек; падаць пад адхон;

2. перан. збівацца са шляху

wykolejenie

н. чыг. крушэнне

wykolejeniec

м.

1. няўдалы (нікчэмны) чалавек;

2. ненармальны, вычварэнец

wykołatać

зак. выпрасіць, выцыганіць

wykombinować

зак. разм.

1. выдумаць; прыдумаць;

2. выстарацца; расстарацца; раздабыць

wykonać

зак.

1. выканаць;

wykonać polecenie — выканаць даручэнне;

2. зрабіць;

wykonać ręcznie — зрабіць уручную

wykonalność

ж. выканальнасць; здзяйсняльнасць; ажыццяўляльнасць; магчымасць выканаць (здзейсніць; ажыццявіць)

wykonalny

1. які можна выканаць (здзейсніць; ажыццявіць), выканальны, рэальны;

2. юр. які мусіць быць выкананы

wykonanie

н.

1. выкананне;

2. выраб